dech

dech {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mnż IIb, D. tchu, blm {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'powietrze wchłaniane do płuc w czasie oddychania': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dech mu odebrało. Nie mógł złapać tchu. Brak mi tchu. Nabrać tchu przed nurkowaniem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'proces polegający na wciąganiu powietrza do płuc i wypuszczaniu go, będący jedną z podstawowych czynności życiowych ludzi i zwierząt; oddychanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nie wyczuwać tchu.{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}bez tchu; co tchu [ile tchu] (w piersiach); do utraty tchu; jednym tchem; nabrać tchu; z zapartym tchem {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}dech {{/stl_13}}{{stl_8}}{komuś} {{/stl_8}}zapiera – zaparło {{/stl_13}}{{stl_7}}1. 'komuś jest trudno oddychać, ktoś nie może złapać oddechu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Od potężnego ciosu w żołądek aż mu dech zaparło. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'coś robi na kimś ogromne wrażenie, coś kogoś bardzo zadziwia': {{/stl_7}}{{stl_10}}Komuś dech zaparło z wrażenia. {{/stl_10}}